چشمه گنی خانی روانسر در دهه 1340
هر مسافری که در حدود چهل سال پیش از روانسر عبور می کرد، خانه هایی با معماری سنتی ایواندار و ستونهای چوبی زیبا میدید که همگی در دامنه کوه یله ور و کوه قله و مشرف به سراب و رودخانه قره سو قرار داشتند. کوچههای کم عرضی با شیب تند از لابه لای خانههای گاهگلی و سنگی بالا میرفت. پایین ترین ردیف خانه ها علاوه بر منازل مسکونی، شامل قهوه خانه و مغازه های کوچکی بود که در امتداد جاده و رو به رودخانه قرار داشتند. بجز سراب گنی خانی، چندین چشمه از دامنه کوه یله ور در گرمه خانی به سمت رودخانه جاری بود. خیابانی که امروز از داخل شهر روانسر عبور می کند، در آن زمان ساحل رودخانه قره سو را از گرمه خانی جدا می کرد. از سروصدا و آلودگی رودخانه خبری نبود و گلههای بزرگ ماهی (ماسی زرده، شاویته، پانیلکه ......) لابلای گیاهان رودخانه ای (زلم) در حرکت بودند و ساحل دیگر رودخانه در سمت تپه موسایی پوشیده از نیزار بود که ماوای مرغابی وحشی (شلک و ...) بود. هر ساله لک لک های مهاجر در چند لانه بر فراز تیرهای چوبی برق جا خوش می کردند.
روانسر در دهه های شصت و هفتاد و با افزایش تاریخ روانسر...
ما را در سایت تاریخ روانسر دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : rawansarhistoryo بازدید : 252 تاريخ : چهارشنبه 4 اسفند 1395 ساعت: 5:43